آدم لازم دارد بعضی چیزها را در این دنیا زودتر بفهمد. مثلا چه خوب اگر مطلع شود حسادت، همیشه هم چیز زشت و ضایعی نیست. یا آنقدرها که می‌گویند واقعا هم بد نیست و گاهی باید بگذاریم حسادت هم مثل مهربانی از وجومان بیرون بزند. البته به شرط‌ها و شروطه‌ها. خب این چیزها را اگر کسی زودتر بهمان بگوید زندگی‌مان قشنگ‌تر نمی‌شود؟ می‌شود! جای این که بیافتیم به جان خودمان و دیگران، خیلی چیزها را زودتر می‌فهمیم و می‌پذیریم. این کتاب دقیقا در مورد همین ماجراهایی است که آدم در ده دوازده‌سالگی بفهمد بهتر است تا نود سالگی! پس زنده باد حسودها، بدجنس‌ها و بی‌معرفت‌ها!