شاید برای شما هم پیش اومده باشه که وقتی یه یادداشت یا کتاب خوبی رو خوندید، ته دلتون آرزو کردید که مثل نویسنده‌اش می‌نوشتید و می‌تونستید فکرها و احساساتتون رو به بهترین شکل تو قالب کلمات بیان کنید.
تازه، وقتی احساساتمون قلنبه میشه و موج‌های عاطفه ته دل‌مون رو قیلی‌ویلی می‌دن، این احساس نیاز به نوشتن یا بهتر بگیم، نیاز به «خوب نوشتن» پررنگ‌تر میشه و دوست داریم با یه دست رو به سقف یا پنجره، چشم‌هامون رو ببندیم و قُل‌قُل داستان و شعر از خودمون تراوش کنیم!
خیلی از ما رویای نویسندگی یا حداقل خوب نوشتن رو تو سرمون داریم؛ اما اصلا نمی‌دونیم از کجا شروع کنیم. کدوم مسیره که ما رو به سرزمینِ رویایی نوشتن و داستان‌های خودِ خودمون هدایت می‌کنه؟
«محمدحسن شهسواری» که یکی از نویسنده‌های خوب ادبیات ایران (البته تو حوزه‌ی بزرگسال) تو یکی از کتاب‌هاش نوشته: «اگر استعداد نداشته باشید، خودتان را بکشید هم نویسنده نمی‌شوید. اگر استعداد نویسندگی داشته باشید، فقط باید خودتان را بکشید تا نویسنده شوید.»
دست شما درد نکنه آقای شهسواری. ممنون که با این جمله آب پاکی رو ریختید روی دستمون که خوب‌نوشتن اصلا کار آسونی نیست و باید کفش‌های آهنی پامون کنیم.
حالا از کجا می‌تونیم یه جفت کفش آهنی برای خودمون تهیه کنیم؟
اگه پای صحبت نویسنده‌های بزرگ دنیا بشینیم، هر کدوم یه داستان متفاوت از ماجرای نویسنده‌شدن‌شون رو برامون تعریف میکنند. اما مسیر و روشی که بین همه‌ی نویسنده‌های دنیا مشترکه و هیچ راه میانبری هم نداره، اینه که تو زندگی‌شون _از وقتی یادشون می‌آد_ بی‌رحمانه کتاب خونده‌ا‌ند و صدها یادداشت نوشتند؛ و همه‌شون شجاعت این رو داشتند تا اگه با یادداشت‌شون حال نکردند، مچاله‌اش کنند و از اول بنویسند.
با این مقدمه خواستیم بگیم که تصمیم داریم تو یه سری یادداشتی که از این به بعد براتون می‌نویسیم، دستورالعمل کشته‌شدن تو راه نویسندگی رو باهاتون به اشتراک بذاریم و ببینیم کی‌ها تا آخر مسیر می‌آن و به رویای دور و درازشون دست پیدا میکنند.
پس کفش‌های آهنی‌تون رو پاتون کنید و از الان بدونید که باید خودتون رو بکشید تا نویسنده بشید. تو این مجموعه یادداشت‌ها، داستانِ نویسندگی نویسنده‌های مختلف رو هم براتون به اشتراک می‌ذاریم. اگر خودتون هم پیشنهادی دارید، برامون بنویسید که با آغوش باز از حرف‌ها و نظرهاتون استقبال میکنیم.
خب، بیایید اینستاگرامم و تو کامنت‌ها با یه ایموجی برامون حاضری بزنید ببینیم چند نفرتون رویای نویسنده‌شدن یا دغدغه‌ی خوب‌نوشتن رو دارید؟